Her Inner Eren
Evy Doornbusch
Hoe kan ik als designer ervoor zorgen dat jongvolwassenen de positieve invloed van nostalgie op het mentale welzijn ervaren, zodanig dat er een verbetering in humeur ontstaat en een interpersoonlijke uitwisseling van herinneringen plaatsvindt?
Over de afgelopen jaren is de mentale gezondheid van jongeren sterk afgenomen, aldus het CBS. Om steun te bieden aan de jongeren die hier last aan ondervinden zetten ik het nostalgische gevoel om in een installatie die jongvolwassenen aanspoort om positieve herinneringen op te halen en te delen met anderen. Zo geef ik hen een gevoel van verbondenheid, zingeving en hoop.
Nostalgie, hoewel vaak geassocieerd met negatieve emoties, heeft een positieve invloed op onze mentale gezondheid. Voornamelijk in stressvolle en levensveranderende periodes, zoals de jongvolwassen jaren.
Her inner eren is een designproject dat de invloed van nostalgie op ons welzijn onderzoekt en stimuleert. Het project bestaat uit een reeks objecten die verschillende generaties verbindt met hun jeugd, zoals speelgoed, muziek, foto's en lekkernijen. De deelnemers kunnen deze objecten ervaren met al hun zintuigen en zo een positieve periode uit hun leven herbeleven en de bijbehorende emoties activeren.
Bovendien kunnen ze ook de herinneringen van anderen ontdekken en hun eigen verhaal delen. Op deze manier ontstaat er een interpersoonlijke uitwisseling van herinneringen, dat een belangrijk aspect vormt voor het creëren van empathie, begrip en verbinding tussen verschillende leeftijdsgroepen.
Her inner eren is een project dat laat zien hoe we ons kunnen verrijken met niet alleen onze eigen, maar ook andermans herinneringen.
Hoe herken je dat een ontwerp door jou gemaakt is?
Ik geloof in de kracht van design om te dienen als een medium voor verbinding en begrip tussen mensen. Vaak begint mijn ontwerpproces al bij een dialoog waar polarisatie en onzekerheid een grote rol spelen. Onderzoek speelt een grote rol in mijn ontwerpen en probeer mij zo goed mogelijk te verdiepen in de verschillende kanten. Als maker probeer ik de meningen van anderen niet altijd te veranderen, maar hoop ik mensen verder open te stellen tot een nieuw inzicht over het onderwerp.
Welk project, tijdens je opleiding, heb je het meest van geleerd?
Niet alleen als ontwerper maar ook als mens heb ik de afgelopen jaren veel geleerd over mijn eigen identiteit en visie. Ik heb ervaren hoe ik soms meer durf kan tonen door de "fuck it"-mentaliteit toe te passen die ik tijdens mijn stage heb ontdekt. Tijdens de verdieping ontdekte ik hoe ik intensief onderzoek kan combineren met het creëren van projecten die een persoonlijke betekenis hebben voor mij. Tijdens de Minor Arts & Humanity heb ik me laten inspireren door de vrijheid en expressiviteit van kunst en hoe deze maatschappelijke thema's kan verbeelden, net als design. Tot slot heb ik tijdens het afstuderen geleerd om op mijn eigen intuïtie te vertrouwen en de juiste creatieve beslissingen te nemen voor de doelen die ik voor ogen heb, zonder me te laten beperken door (zelf) opgelegde regels.
Waarom heb je gekozen voor de opleiding CMD en is dat tijdens de opleiding veranderd?
Van jongs af aan heb ik een nieuwsgierige en creatieve aard. Ik stel al vanaf het moment dat ik kan praten de ‘hoe’ en ‘waarom’ vragen. Op mijn middelbare school volgde ik 5 jaar Technasium, waarbij ik projectmatig, onderzoekend en ontwerpend technische vraagstukken voor externe opdrachtgevers mocht beantwoorden. Ik kon al mijn nieuwsgierigheid kwijt in dat vak, dat werd vaak ook beloond met hoge cijfers. Tijdens mijn tussenjaar in Wales, waar ik vakken zoals ‘Media Studies’ en ‘Art’ volgde, ontdekte ik meer mijn creatieve kant. Door mijn kennis en passie uit deze twee kwaliteiten te combineren, belandde ik bij CMD, wat een directe hit was.
Waar verwacht/hoop je over 5 jaar te werken?
Ik geloof in ‘life long learning’ en hoop deze leergierigheid in een master Design kwijt te kunnen, maar op het moment lijkt dit nog niet financieel mogelijk. Over vijf jaar hoop ik hier of een beter inzicht op te hebben, of een baan te hebben gevonden waarin in ik maatschappelijke vraagstukken kan aanpakken binnen een omgeving die mij blijft uitdagen, verrassen en inspireren.