In 2018 hebben we helaas veel te vroeg afscheid moeten nemen van Robert de Vaan, onder collega’s en studenten een geliefde CMD-docent. Ter ere van Robert is datzelfde jaar ‘De Vaan’ tot stand gekomen, een afstudeerprijs waar alle afstudeerders evenveel kans op maken en die wordt beoordeeld op criteria die zijn bepaald in samenspraak met Robert. Op deze manier blijft Robert in gedachten betrokken bij het werk van studenten met wie hij altijd met zoveel plezier en toewijding heeft samengewerkt.

Een onafhankelijke jury beoordeelt de genomineerde afstudeerwerken dan ook op de volgende jurycriteria:

1. Verbindend
Het werk kwam tot stand door actieve samenwerking met partners buiten de opleiding (maatschappelijke organisaties, kunstinstellingen, kennisinstituten, etc.).

2. Experimenteel
Het werk getuigt van een experimentele, eigenzinnige aanpak, waaruit een authentieke visie op ontwerp spreekt.

3. Zichtbaar
Het werk is gepresenteerd op fora buiten de opleiding, zowel online als offline.

Als eerste wilt de jury alle afgestudeerde CMD studenten van harte feliciteren met het behalen van hun diploma. Helemaal omdat ze volle bewondering hebben hoe jullie allemaal om hebben weten te gaan met de bijzondere omstandigheden die Covid-19 dit jaar opgeworpen heeft. Het kan niet gemakkelijk zijn geweest om onder deze moeilijke omstandigheden jullie projecten toch tot een goed einde te brengen, complimenten.

Bij het bestuderen van de genomineerde projecten werd duidelijk dat ze erg uiteen liepen. Over het project van Job van Suijdam en Nick Nelissen, genaamd BlindEet, waren de juryleden zeer te spreken. Deze nieuwe manier van thuis, online uit eten gaan met een blind date werd “zeer vernieuwend” geacht dat er “zeer slim en adaptief in werd gespeeld op de coronatijd”.

Een ander project, Home Saver, toonde dezelfde adaptiviteit. Dit project door, Karlijn de Kok, laat “een interessante kijk zien op hoe klimaatbewustwording vanuit een speelse hoek kan worden benaderd”. In dit project komt men thuis, dmv. een soort escape room, in aanraking met hun persoonlijke impact op de veranderingen in het klimaat. We vinden het sterk dat de gebruiker “kon ontsnappen uit je eigen huis ten tijde van de corona", dit maakt het werk “erg sympathiek”.

Het derde genomineerde project was het werk van Sharitha van der Gouw, getiteld De zeven zonden van Brabant. In dit speculatieve sociale experiment, ontworpen voor een conferentie later dit jaar, wordt men aan het denken gezet over genuanceerde trends binnen technologie in onze maatschappij. Door middel van, onder andere, een ‘pratende stoel’ wordt de deelnemer uitgenodigd om in gesprek te gaan met een normaliter ‘dom’ object. Gaandeweg gedurende dit gesprek zal de stoel de deelnemer ook vragen opdrachten uit te voeren, een synoniem voor hoe technologie ons momenteel onbewust ‘nudged’ en ons gedrag aanpast. De getoonde ontwikkeling in dit project vond de jury dan ook “positief bijzonder” en “afwijkend van andere projecten”, aspecten die Robert erg kon waarderen.

Het project van Marlon van Kessel en Romy Martens gaat over de branding van hun eigen merk Underrated. Het doel van dit project was om een eerste concrete stap te zetten in de nieuwe onderneming van Marlon en Romy. Door een eerlijke en transparante kledinglijn aan te bieden willen ze de huidige trend van ‘quick fashion’ doorbreken. De uitwerking van dit project vinden we “netjes op alle punten” een compliment dat niet vaak wordt gemaakt. Daarnaast laat het zien dat de dames bereid zijn “veel kritiek te hebben op een pakkend onderwerp en hier een andere insteek aan te geven” dit in combinatie met de “duurzaam insteek” zien wij als onderdelen die Robert graag terug zag in projecten.

Het project van Meghan Velandia bracht ons allemaal een grote glimlach op het gezicht. De HugHoodie, die men in deze tijden van ‘socialdistancing’ weer fysiek met elkaar in contact kan laten komen, weet op een praktische maar tegelijk leuke manier, mensen weer met elkaar in contact te laten komen. We vinden dit project dan ook “simpel, eenvoudig en kleingehouden, maar toch apart en met een duidelijke visie op de wereld waardoor het actueel met en kwinkslag is geworden”.

Al deze projecten waren op zichzelf sterke en mooie projecten en het was dan ook meteen duidelijk waarom deze project waren genomineerd voor ‘de Vaan’. Ze laten niet alleen de diversiteit van het CMD vakgebied zien, maar ook geven ze allemaal op hun eigen manier een weerspiegeling van wat Robert belangrijk vond binnen de studie CMD.

Echter waren we het er unaniem over eens dat er één project boven de rest uit stak en dat is het project van Jade van der Zalm genaamd Untitled.

Het werk van Jade laat op een haast poëtische manier zien wat het betekent om geadopteerd te zijn en met welke persoonlijke zoektocht zij rondlopen. Het project laat verbinding zien, omdat Jade niet alleen haar project hyper persoonlijk insteekt, maar tegelijk ook met de wereld in contact treedt door met andere geadopteerden van over de hele wereld samen te werken aan haar project. Om deze reden is haar werk dan ook volledig in het Engels uitgewerkt. Het project is daarnaast ook experimenteel, omdat ze zich met haar project op onbegane paden bevindt. En zichtbaar omdat de uiteindelijk uitwerking van Jade een fysiek boek is geworden, wat bedoeld is om door te geven, zodat geadopteerden hun eigen verhaal en zoektocht kunnen weergeven, maar tegelijkertijd voor anderen een inzicht kan geven in een wereld die voor hun volstrekt onbekend is.

We vinden dan ook dat “het werk diverse kwetsbare kanten laat zien, wat in de geest past van Robert”. Jade haar “visie eigen en apart is” maar dat tegelijk ook “fijn en mooi” en dat “een thema aanstipt wordt dat een hoop mensen met zich meedraagt”. We zijn lovend over de conceptuele diepgang van het project en de persoonlijke insteek vinden we “puur en sympathiek”. We zijn dan ook unaniem in onze keuze voor Jade van der Zalm als winnares van ‘de Vaan’ afstudeerprijs.