Over zin, zien en gezien worden
Eline Franken
Genomineerd 'De Vaan'
Cum Laude afgestudeerd
Onderzoeksvraag: Hoe kan ik kunst en cultuur als middel inzetten om zingeving te bieden aan het leven van bewoners van Vitalis?
Vitalis is een ouderenzorg- en woonorganisatie in Eindhoven. Gedurende mijn onderzoek gaven veel bewoners aan zich eenzaam te voelen en behoefte te hebben aan zingeving, een betekenisvol dagelijks leven.
Projectomschrijving
Gedurende mijn afstudeerperiode heb ik veel bewoners mogen ontmoeten. Ik nam samen met hen deel aan activiteiten en was welkom bij hun thuis. Dit was voor mij van grote waarde, omdat ik middels deze weg bijzondere verbindingen heb mogen leggen met bewoners. Ik heb mogen horen, zien en voelen wat er voor hen ertoe doet, waar zij hun alledaagse zingeving uit halen. Aandachtig luisterde ik naar de verhalen die zij met mij deelden. De verhalen leken ogenschijnlijk klein, maar zijn van grote betekenis.
De verhalenmand is ontstaan vanuit de wens om de betekenisvolle gesprekken die ik voerde met bewoners, voort te kunnen laten zetten met bewoners onderling. Met als doel om bewoners laagdrempelig met elkaar in contact te brengen, zodat er (blijvende) verbindingen ontstaan. Hierbij kunnen bewoners elkaars verhalen, gevoelens, normen en waarden delen en horen. Elkaar die persoonlijke aandacht geven én elkaar zien, zoals ik dat ook deed in mijn proces.
De illustraties en woorden op het tafelkleed en servies komen voort uit de verhalen van de bewoners die ik heb gesproken. Samen met bewoners zijn die er vervolgens op geborduurd met de hand. De projectie op de textiele installatie neemt je mee in het gehele participatieve- en maakproces.
Hoe herken je dat een ontwerp door jou gemaakt is?
Graag werk ik met verschillende mediums: het liefst analoog, met materialen. Hierin experimenteer ik graag met nieuwe dingen. Mijn werk is veelal maatschappelijk betrokken en vanuit een idealistisch oogpunt geef ik hier vorm aan.
Welk project, tijdens je opleiding, heb je het meest van geleerd?
Over deze vraag heb ik lang nagedacht, toch kies ik dan voor mijn afstudeerproject: Hierin heb ik een nieuw medium toegepast, keramiek, waar ik nog niet lang mee bezig ben. Daarnaast heb ik ook echt geleerd waar mijn hart ligt: Het direct iets kunnen betekenen voor iemand, in gesprek gaan met de (oudere) doelgroep en hierin direct iets te kunnen betekenen in hun laatste levensfase.
Waarom heb je gekozen voor de opleiding CMD en is dat tijdens de opleiding veranderd?
Toen ik mijn diploma als fotografe behaalde wilde ik graag een opleiding volgen waarbij ik dit vakgebied kon aanvullen. Met name het grafisch vormgeven sprak mij erg aan.
Echter kwam ik er in de loop van mijn studie achter dat ik meer voldoening haal uit het iets maken met mijn handen, om gebruik te maken van materialen en oude ambachten. Daarnaast wilde ik ook meer de autonome kant op. Bij nader inzien was de kunstacademie passender voor mij geweest: Wel ben ik blij mijzelf te hebben ontwikkelt als maker en te weten wat bij mij past tijdens de opleiding.
Waar verwacht/hoop je over 5 jaar te werken?
Als iemand mij dit antwoord zou kunnen geven, hoor ik het graag! Ik weet het niet. Ik hoop vooral bezig te zijn met mijn eigen makerschap, om verschillende mediums eigen te maken. Maar bovenal hoop ik (met mijn werk) iets te kunnen betekenen voor een ander, als is het maar voor één persoon.