Reflectiestudio
Zoë Smulders
Genomineerd 'De Vaan'
Reflectiestudio; de vraag van je leven.
Hoe kan ik als ontwerper jongeren aansporen om beter op hun naasten te letten en motiveren om het gesprek over zelfdoding aan te gaan?
Zelfdoding, een onderwerp wat we allemaal kennen maar toch lang niet allemaal bij stil staan. Het is zoiets wat ‘toch niet bij mij gebeurt’. Totdat het te laat is.
Dit project gaf mij het inzicht dat iedereen mensen met suïcidale gedachtes kan helpen. Ze willen vaak graag gezien, gehoord en begrepen worden. Maar door het grote taboe op zelfdoding en de onwetendheid van omstanders worden de signalen vaak genegeerd.
Tijdens mijn onderzoek stuitte ik op de vraag maar training van 113 zelfmoordpreventie. Een training van 60 minuten waarin men de signalen van zelfdoding leert herkennen en leren hoe ze hier een gesprek over kunnen voeren. Het begon bij mij te borrelen; waarom doet niet iedereen deze training en hoeveel levens waren er gespaard gebleven als men deze cursus eerder had gevolgd?
Ik heb besloten om mijn project zo in te steken dat ik mensen kon motiveren om de vraag maar training te volgen. Na veel onderzoeken, interviewen en uitproberen is de Reflectiestudio ontstaan. Dit is een ruimte die van buiten doorzichtig is en van binnen alleen bestaat uit spiegels, in deze ruimte krijgen mensen vervolgens een video te zien. De video geeft een inkijk in de gedachtes van een suïcidaal persoon maar laat ook de ernst van de huidige situatie zien. De ruimte versterkt de video; spiegels dragen bij aan een stukje zelfreflectie en dat de ruimte van buiten doorzichtig is draagt bij aan het gevoel van eenzaamheid.
Ik heb de eer gehad om op 2 events te staan met mijn project. FCKD Gen Fest in Tilburg en Let’s talk Mental Health, een event van mijn afstudeerbedrijf. Hier heb ik de Reflectiestudio onder de mensen kunnen brengen en hier heb ik ook veel mooie reacties op gehad.
Hoe herken je dat een ontwerp door jou gemaakt is?
Ik zou niet willen zeggen dat ik een hele opvallende eigen stijl heb. Ik pas mijn stijl vaak aan naar het vraagstuk en wat hier het beste bij aan sluit. Ik pak wel graag heftige, maatschappelijke onderwerpen aan en richt me hierbij vaak op de omstanders van de problemen. Ik hou van impact maken dus ik heb er een handje van om vaak wat heftigere eindproducten te maken.
Welk project, tijdens je opleiding, heb je het meest van geleerd?
Ik zou niet per se één project kunnen aanwijzen. Wel weet ik dat ik tijdens de verdieping pas echt mijn interesse heb gevonden; maatschappelijke problemen. Sindsdien heb ik ook overal waar ik kon een maatschappelijk probleem aangepakt en ben ik mezelf echt gerichter gaan ontwikkelen.
Waarom heb je gekozen voor de opleiding CMD en is dat tijdens de opleiding veranderd?
Dit is wel een leuke vraag. ;) Ik wilde eerst namelijk een hele andere richting op, ik wilde altijd rechercheur worden. Toen ik van de havo af kwam was ik 16 en voor de politieacademie moest je 17 zijn. Om niet een jaar niks te doen ben ik begonnen aan CMD. Eigenlijk vond ik dit meteen heel erg leuk en nu, 4 jaar later ben ik afgestudeerd en heel erg blij met mijn keuze!
Waar verwacht/hoop je over 5 jaar te werken?
Ik hoop in de toekomst met maatschappelijke problemen te kunnen werken, dat is namelijk echt mijn passie. Voor nu ga ik in het coördinerend team bij 113 zelfmoordpreventie om advies te geven vanuit een ontwerpers en jongvolwassenen standpunt. Wie weet mag dit uitgroeien tot een hele mooie baan in de toekomst!