Narrative Introspection Games

Misschien weet je niet wat serious games zijn, maar je hebt er vast al eens wat gespeeld. Denk aan Wii fit (of de recentere Ring fit), aan simulatiespellen of aan de tool- en rekenspelletjes die je ongetwijfeld op de basisschool hebt gespeeld. Serious games zijn zogenaamd 'games met een doel voorbij entertainment.' Ik ben het niet eens met die definitie. Ten eerste zijn er veel meer games die meer impact hebben op spelers behalve 'entertainment', en ten tweede zijn lang niet alle serious games echt goede (of überhaupt) games.

Pak games even als een bredere term: Zijn sporten, puzzels, escape rooms en speurtochten niet ook games? Bij al deze dingen geven we onszelf een bepaald doel en restricties in het behalen van dat doel, geheel voor de lol. Bovendien: we doen vrijwillig mee aan deze dingen! (Een escape room komt bijvoorbeeld heel anders over als je onvrijwillig wordt opgesloten.) Serious games moeten dus ook op eigen benen kunnen staan en mensen overhalen vrijwillig deel te nemen. Dit kun je inderdaad doen omdat je fitter wilt worden, of beter wilt worden in rekenen, maar volgens mij mist er een belangrijk element in serious games: introspectie.

Ik heb, samen met Jim Graafland en met hulp van René Dijk van Living Story, een prototype gemaakt van een serious game die gaat over de spelen. We noemen dit nieuwe genre 'narrative introspection games'. Dit zijn games die gaan over het verkennen van je eigen persoonlijkheid. Ben je geduldig? Introvert? Gedreven? Deze games helpen je hier achter te komen.

In onze demo speel je als bergbeklimmer die op zoek is naar geluk. Er luidt een legende over een berg waar dat geluk op is te vinden. Veel spelers zeggen dan al snel "Aha! Ik moet naar de top van die berg om dat geluk te vinden!", maar het bereiken van de top is een doel wat zei zichzelf opleggen. Het geluk wordt eigenlijk onderweg gevonden. Dit spel gaat over hoe iemand openstaat voor nieuwe ervaringen, hoe gedreven je bent en of je ook gelukkig kan zijn zonder je vooraf gestelde doelen te behalen.

Hoe herken je dat een ontwerp door jou gemaakt is?

Ik ontwerp altijd iets interactiefs met impact op een persoon. Ik wil dat een ervaring die ik iemand geef die persoon bij blijft. Het moet op een bepaalde manier dus betekenisvol zijn geweest. Waarschijnlijk herken je mijn ontwerpen ook aan mijn drijf om steeds onvoorspelbaar, vernieuwend en out-of-the-box te zijn (wat zo af en toe ten koste ging van mijn cijfers...)

Welk project, tijdens je opleiding, heb je het meest van geleerd?

Dit afstudeerproject natuurlijk. Ik heb de vrijheid gekregen te ontdekken en te laten zien wie ik ben als ontwerper. Na een halfjaar gefocust te hebben op specifieke vormen van games durf ik met zekerheid te zeggen dat ik een game ontwikkelaar ben. En wie je bent is het meest waardevol natuurlijk.

Waarom heb je gekozen voor de opleiding CMD en is dat tijdens de opleiding veranderd?

Ik heb hiervoor Applicatie Ontwikkeling gestudeerd, dat ging over het programmeren van websites, applicaties en robots. Het deel wat mij het meest interesseerde was altijd de front-end: wat ziet en doet de gebruiker? Bij CMD heb ik niet alleen de kans gekregen om dat te leren, ik heb ook nog ontdekt waarom dat me trekt en wat ik daarin wil doen. Ik ben blij met mijn keuze!

Waar verwacht/hoop je over 5 jaar te werken?

Ik hoop voor mezelf of in een kleine studio te werken aan diverse games. Ik ben niet iemand die steeds hetzelfde wilt doen, dus ik wil graag ergens werken waar ik bij iedere stap van het ontwerpproces betrokken kan zijn.