Ik zie geluid

Ik zie geluid is een lespakket dat communicatie zichtbaar, voelbaar en bespreekbaar maakt. Met speelse opdrachten, visuele tools en gesprekskaarten ontdekken jongeren dat iedereen op een eigen manier communiceert, of je nou horend, doof of slechthorend bent. Door samen te spelen, te kijken en te praten, ontstaat ruimte voor nieuwsgierigheid, bewustwording en échte verbinding.

Voor wie is het bedoeld?
Voor jongeren van 12 tot 18 jaar, in klassen waar horende en dove/slechthorende jongeren samenkomen. Het past in het voortgezet speciaal onderwijs (VSO), maar ook in reguliere VO-klassen. De nadruk ligt op interactie tussen d/sh jongeren en hun horende leeftijdsgenoten, maar het is ook waardevol voor NT2-leerlingen of bredere inclusieve settings.

Waarom is het belangrijk? 
Met het oog op inclusief onderwijs in 2035 zullen speciale onderwijsvoorzieningen geleidelijk verdwijnen. Communicatieverschillen? Die worden te vaak vergeten. Ik zie geluid biedt een toegankelijke en speelse manier om daar wél bij stil te staan en een brug te slaan tussen twee werelden.

Hoe herken je dat een ontwerp door jou gemaakt is?
Mijn ontwerpen raken thema’s die ertoe doen, maatschappelijk en persoonlijk. Die betrokkenheid geeft mijn werk inhoud en richting. Mijn stijl laat zich omschrijven als een mix van empathie, speelsheid en helderheid, ik wil impact maken zonder ingewikkeld te doen. 

Welk project tijdens je opleiding heeft jou het meest geleerd?
Mijn afstudeerproject was zonder twijfel het leukste én het meest uitdagende onderdeel van mijn opleiding. Voor het eerst voelde een project écht van mij: alles viel of stond met mijn eigen keuzes. Ik ontdekte dat ontwerpen geen rechte lijn is, maar eerder een kronkelig pad vol vastlopers en doorbraken en dat is helemaal oke. Elke opdracht die eraan voorafging, droeg bij aan dit moment en bevestigde mijn groei als ontwerper.  Tijdens mijn individuele project Sense of Sound kwam ik er bovendien achter dat social en experience design mijn favoriete ontwerpbenaderingen zijn. Op dat moment voelde ik me echt een ontwerper.

Waarom heb je gekozen voor de opleiding CMD en is dat tijdens de opleiding veranderd? 
Het is eigenlijk best grappig dat ik uiteindelijk in Den Bosch CMD ben gaan doen. Er waren steden die me leuker leken en CMD op andere plekken sprak me minder aan. Maar na een intakegesprek met Pleun en een bezoek aan het TechLab was ik toch overtuigd en daar ben ik nu ontzettend blij mee. 

Ik wilde creativiteit combineren met maatschappelijke relevantie. De kunstacademie voelde voor mij te vrij en te abstract, terwijl CMD juist structuur en veelzijdigheid bood. In de eerste twee jaar werkte ik vooral op de automatische piloot, maar vanaf het derde jaar vond ik mijn eigen richting en kon ik de opleiding steeds meer naar mijn hand zetten. CMD heeft me vooral geleerd hoe je een idee kunt vertalen naar een krachtig, meerlagig concept.

Waar hoop/verwacht je over 5 jaar te werken? 
Ik heb me ontwikkeld tot een creatieve duizendpoot met brede interesses. Over vijf jaar zie ik mezelf in een rol als creative director of als freelancer met maatschappelijk relevante opdrachten. Mijn droom is om werk te maken dat ertoe doet én waarvan ik kan leven.  Zeker geen 9/5 kantoorbaan, opgesloten achter een scherm. Liever reis ik als een soort CMD-backpacker tussen projecten, mensen en plekken waar ik verschil kan maken.